Πέντε στάσεις

ΞΕΦΥΛΛΙΣΤΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΞΕΦΥΛΛΙΣΤΕ

Περιγραφή βιβλίου

Μόλις του το είπα εκείνος αγρίεψε:
«Καλά, εγώ σε σπουδάζω για να πάρεις έναν αμόρφωτο;».
«Είναι καλό παιδί».
«Σπίτι δικό του έχει;»
«Νοικιάζει. Στην Αθήνα».
«Λεωφορείο δικό του;»
«Όχι».
«Παιδί μου, έχεις καθόλου μυαλό στο κεφάλι σου; Οδηγό θα πάρεις; Αυτοί όπου ζουν εκεί παντρεύονται, όπου πάνε φυτεύουν και παιδιά. Μακριά από σοφεραίους!»
Εγώ όμως το είχα ήδη αποφασίσει: «Μπαμπά, θα τον πάρω».
Η Τασούλα είχε όλους τους δρόμους ανοιχτούς μπροστά της, αλλά τους έκοψε ο Θεόφιλος με τον έρωτά του. Κι όμως, εκείνη βρήκε παράδρομους: σπούδασε, δούλεψε, μεγάλωσε δύο υπέροχα παιδιά. Στην ουσία, μόνη της. Ο Θεόφιλος πάντα απών στα σημαντικά και πάντα απάνθρωπος απέναντι σε όλους. Άραγε να έφταιγε γι’ αυτό το τρομερό μυστικό του;
Η Τασούλα πέρασε των παθών της τον τάραχο, μα κρατήθηκε όρθια. Προχώρησε με κουράγιο, πείσμα, αλλά και με τη διαρκή έγνοια για το «τι θα πει ο κόσμος». Κι ενώ θα μπορούσε να έχει μια καλύτερη ζωή, τη στερήθηκε.
Ο Μάκης Τσίτας μάς χαρίζει τον μονόλογο μιας γυναίκας απ’ την επαρχία, που έζησε τριάντα χρόνια στη Θεσσαλονίκη κινούμενη με ασφάλεια στη διαδρομή των πέντε στάσεων του λεωφορείου, από το σπίτι στη δουλειά και πάλι πίσω.
Μια ιστορία δοσμένη με συμπόνια και αγάπη, για τις αμέτρητες γυναίκες που έζησαν και ζουν με γνώμονα την ιερή αίσθηση του καθήκοντος, πληρώνοντας συνειδητά το όποιο τίμημα.

Πληροφορίες

Συγγραφέας: Μάκης Τσίτας
ISBN: 978-618-03-2298-9
Σελίδες: 80
Ημερομηνία Έκδοσης: 05/03/2020
Διαστάσεις: 13 x 20
Εξώφυλλο: Μαλακό

Σχόλια

Κριτικές...

Κώστια Κοντολέων Fractal, 1/4/2020

«Πέντε στάσεις σε λάθος λεωφορείο»

fractalart.gr

Κωνσταντίνος Μπούρας Fractal, 8/4/2020

«Αναπαράγοντας το μοτίβο της “μητέρας αγίας – πατρός ασώτου – υιού εσταυρωμένου”»

fractalart.gr

Μάνος Κοντολέων Περί Ου, 14/3/2020

periou.gr

Απόστολος Πάππος Elniplex, 26/3/2020

elniplex.com

Τζένη Μανάκη Fractal, 8/4/2020

«Το πεπρωμένο της Τασούλας»

fractalart.gr

Παναγιώτης Κολέλης www.literature.gr, 14/4/2020

«Εκ περιτροπής ζωή»

literature.gr

Γιούλη Τσακάλου ATHENSVOICE, 17/4/2020

«Η αφτιασίδωτη εξομολόγηση μιας γυναίκας από την επαρχία»

athensvoice.gr

Έφη Χρυσού www.debop.gr, 20/4/2020

debop.gr

Λίλια Τσούβα Φρέαρ, 22/4/2020

«Κομφορμισμός και γυναικεία υπόσταση»

frear.gr

Ανθούλα Δανιήλ Η ΑΥΓΗ, 10/5/2020

«Υπάρχει θεία δίκη;»

avgi-anagnoseis.blogspot.com

Κώστας Μοστράτος Αθήνα 9.84, 11/5/2020

athina984.gr

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος Το Περιοδικό, 17/5/2020

Εξομολόγηση δεύτερη. Επίκαιρη. Δυστυχώς. Ενδοοικογενειακή βία, έμφυλη βία, γυναικοκτονία, εκφοβισμός. Το επίκαιρο επιβεβαιώνει το διαχρονικό. Δυστυχώς. Η έκφραση δυσαρέσκειας δεν δικαιώνεται, δεν βρίσκει απάντηση και βοήθεια πειστική. Τότε και σήμερα. Η συντηρητική νοοτροπία, η νοοτροπία του αφέντη, η μισογυνική πατριαρχική αντίληψη για τη σχέση άνδρα-γυναίκας συνθλίβει ζωές, ελπίδες, φιλοδοξίες. Και φυσικά σκοτώνει. Όταν, λοιπόν, μια γυναίκα αποφασίζει να μιλήσει, τότε πρέπει να την ακούσεις. Όταν μια γυναίκα εξομολογείται, την ακούς μες στη σιωπή και νιώθεις κάθε μικρή και μεγάλη στιγμή που πέρασε στο κορμί και την ψυχή της.
Οι «Πέντε στάσεις» του Μάκη Τσίτα μας φέρνουν μπροστά σε μια τέτοια εξομολόγηση. Η Τασούλα, η ηρωίδα, απευθύνεται σε κάποιον άγνωστο. Το όνομά του/της δεν αναφέρεται. Λογικό. Σημασία έχει ο λόγος του καταπιεσμένου, της καταπιεσμένης γυναίκας εν προκειμένω. Ο δρόμος προς τη λύτρωση είναι μεγάλος, δύσκολος, επώδυνος, αλλά στο τέλος ανταμείβει αυτούς που αντέχουν. Και η Τασούλα άντεξε και αποφάσισε να μιλήσει. Όταν βασανίζεσαι, η αποκάλυψη των όσων πέρασες αποκτά ξεχωριστή αξία, το ίδιο και ο άνθρωπος. Τα λόγια της Τασούλας αποδεικνύουν πόσο δυνατό πλάσμα είναι η γυναίκα και πόσο αδύναμο ο άντρας που βασίζεται μόνο στη σωματική του ρώμη. Η Τασούλα είναι η γυναίκα του χθες και του σήμερα.
Η Τασούλα, κορίτσι από την επαρχία, ερωτεύεται οδηγό πούλμαν, τον παντρεύεται και μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη. Δουλεύει ως νοσοκόμα στο ΑΧΕΠΑ. Η ζωή της όλη η διαδρομή με το λεωφορείο από το σπίτι στη δουλειά, πέντε στάσεις. Οι γονείς της αντιδρούν, δεν θεωρούν τον Θεόφιλο άξιο για την κόρη τους. Και έχουν δίκιο! Ο Θεόφιλος αποδεικνύεται άπιστος, βίαιος, άνανδρος, μωροφιλόδοξος, άτιμος. Δεν σέβεται τη γυναίκα του, την υποτιμά, τη βρίζει, την απειλεί. Δεν νοιάζεται για τα παιδιά του. Η Τασούλα μένει δίπλα του για τα παιδιά, για το «τι θα πει ο κόσμος» και για το γεγονός ότι ο πατέρας του Θεόφιλου είχε δολοφονήσει τη μάνα του. Ο φόβος την κρατά μαζί του. Μέχρι τέλους. Δεν χωρίζει. Ο λόγος του Τσίτα διαθέτει αμεσότητα, ζωντάνια και την απλότητα του ανθρώπου που θέλει να τα πει. Ύφος τραχύ, γνώριμο και η πρόζα τόσο γνώριμη, τόσο αποκαλυπτική.