Αυτογνωσία

Είναι γέρος και άσκημος. Το ξέρει.
Δεν περιμένει απ’ τον καθρέφτη του
Να του το πει. Άλλωστε εκείνος

Συχνά τον κολακεύει. Ίσως και
Από φόβο μην σπασμένος και
Κομματιασμένος ξαφνικά βρεθεί.

Έχουν τεράστια δύναμη τα είδωλα
Που θρυμματίζονται μέσα στους καθρέφτες,
Εν αντιθέσει μ’ εκείνα τα συμπαγή

Κι αλώβητα των ασπρόμαυρων
Νεανικών φωτογραφιών. Οι γέροι
Το ξέρουν και σ’ αυτές προστρέχουν.

Κάποιοι τις βάζουνε στο Facebook
Και παίρνουν like. Κάποιοι, λιγότερα
Άλλοι, περισσότερα. Αυτό είναι όλο.

Η κρύπτη

Σκιά γυναίκας που περνάει
Μέσ’ απ’ τον καθρέφτη του
Μόνο εκείνος μπορεί ν’ αναγνωρίσει.
Γιατί, ίσως επειδή την πρωτοφίλησε,
Την έχει ήδη και νεκρολογήσει.
Και τίποτ’ άλλο, ούτε στον καθρέφτη του,
Δεν του επιτρέπεται να πει.

Λυκόπαιδο και γερόλυκος

Περίεργος όπως ήμουνα από παιδί
Για τη νεανική του πατέρα μου ζωή,

Αλλά ποτέ δεν ρωτούσα τον καθρέφτη
Θεωρώντας πως λόγος δεν του πέφτει.

Απ’ τις δικές του μηχανορραφίες
72 χρόνων προτιμώ φωτογραφίες.

Με τους δικούς μου τους συνομηλίκους
Κι άλλους τόσους γερασμένους λύκους.

Εκεί είδα και πατέρα νεότερο απ’ τον γιο
Και ποιος γέρασε πρώτος απ’ τους δυο.

Ολογράμματα ονείρων

Την είδα να μιλά χωρίς φωνή
Μ’ έναν γνωστό και παλιό μας φίλο,

Που είχα να τον ακούσω χρόνια,
Και του ’λεγε αυτό, που εγώ

Είχα αμελήσει να πάω να του πω.
Την άλλη μέρα που του το ’πα, εκείνος

Ξαφνιασμένος είπε, πως τίποτε
Κι από κανέναν ποτέ δεν είχε μάθει.

Μάλλον ένα ολόγραμμά του είχα δει.
Μα εκείνης, την ψυχή με σάρκα και οστά.

Ο Θεόδωρος Π. Ζαφειρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Κατάγεται από τη Λάρισα. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Ρέγκενσμπουργκ της Γερμανίας. Εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Έχει εκδώσει είκοσι μία ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά και αλβανικά. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του: zaphirioutheodoros.com.

Twitter