Η απαστράπτουσα λεύκα έχει τραγουδηθεί τόσο στη δημοτική μας ποίηση όσο και στην επώνυμη ποιητική δημιουργία, καθώς είναι από εκείνα τα δέντρα που συχνά φιλοξενούνται ακόμα και στα άξενα, βρόμικα άστεα του σήμερα και του πάντοτε. Όσο για το άλογο, συνώνυμο της περηφάνιας και της δύναμης, από την ενεργή έως και καταλυτική συμμετοχή του στους πολέμους του ανθρώπινου γένους αλλά και την ειρηνική τεράστια συμβολή του στις αγροτικές εργασίες, κατέληξε, στις σημερινές κοινωνίες, απασχολούμενο σε αθλήματα πολυτελείας ή τζόγου, συχνά μακριά από τις αξίες που ο συμβολισμός του και η ίδια η θαυμαστή παρουσία του εμπνέουν.

Το διήγημα αυτό (1987) του Χρήστου Μπουλώτη, που τώρα εμφανίζεται σε νέα αναθεωρημένη έκδοση, ταιριάζει τα δύο άσχετα εκ πρώτης αλλά και εκ δεύτερης όψεως πλάσματα της Γης σε μια αληθινά όμορφη ιστορία, που δικαίως άνοιξε στο δημιουργό της ευνοϊκούς για το λογοτεχνικό έργο του δρόμους. Με μαγικά στοιχεία δενδρολατρείας και λοιπές απηχήσεις παλαιών μύθων, η ψυχολογική αυτή προσέγγιση της συνομιλίας των όντων θα μπορούσε να συμπυκνωθεί και στους στίχους από το πολυσήμαντο ταξίδι του «Καρυδοσπάστη και της Ζαχαροπιάστρας», στο ομώνυμο ποίημα του Edward Lear (σε μετάφραση Γιώργου Σεφέρη): […] «Εμπρός, ας αφήσουμε το τραπέζι και στο στάβλο / ας πηδήξει καθένας μας σ’ ένα φαρί / Δοκιμάζουμε; πώς; δε νομίζεις μπορούμε;» Κι’ η πιάστρα τ’ αποκρίθη: «Ποιος θέλει, μπορεί!»

Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας
Χρήστος Μπουλώτης
ζωγραφιές: Φωτεινή Στεφανίδη
Polaris
32 σελ.
Τιμή € 16,65

Twitter